Sonu Görmek Mümkün

                            Sonu görmek mümkün aslında. Öleceğim ve sokak lambaları üzülmeyecek.



-Bu sabah saat 8 sularında uyandım. Kahvaltıda tost,peynir,domates yedim ve çay içtim şerefine.Ek olarak seni kaybettim. Evin içindeki zebraları ararken yoruldum. Aramayı bırakıp biraz daha uyumanın mantıklı olduğunu düşündüm. Ah! Keşke uyumasaydım. Düzgün uyuyamayan biriyimdir fakat bu seferki daha sıkıntılıydı. Gözümü açtığımda tabutta hissettim kendimi. Soğuktu ve hareket alanım daracıktı. Zihinsel bulantım son derecesine yükselmişti. Aslına bakarsan en yüksek seviyesiydi bu seferki. Saate baktım ve "Vakit geldi." dedim. Vakit gelmişti. Bulunduğum yerde hareket edemiyorum. Burası çok soğuk.

GİTMEDEN

                                                     Gitmeden evvel üç kurşun sık kalbime

Birincisi senin günahlarının temsili

İkincisi benim günahlarımın temsili

Üçüncüsü ise asla geri dönmeyeceğinin kanıtı

Şimdiki Zamanım

Tek bakışınla buzları eritişin gibi sessiz

Gözlerin,gözlerin kadın bir meleğinki kadar eşsiz

Açıkcası hayatın bir boktan ibaret bensiz

Olamayacağımız kadar biziz

İdam sehpasındaki bir zanlı kadar cesur

Son istediğinin özgürlük değil de “sen” olması kadar mağrur

 Ağla kadın göz yaşlarınla doldur bütün şehri

Şehri şehir yapan sensin insanlığa dair

Daimi müşterisi olacaksan eğer gönlümün

Fahişe yapmaya hazırım ruhumu

Ruhum elimde umutsuz kömür

Ruhum elinde kusursuz bir ömür

Ölmeye hazır değilim şimdiki zamanda

Olmayacağım da gelecek zamanda

Senli bir hayatın hayali süsler göz bebeklerimi

Göz bebeklerimi büyüt kadın, emzir ve yaşat.

Aşındırsam tüm sokakların izbe köşelerini

O sıra bıçaklansam bir karanlık gölge tarafından

İçimdeki aşk sokak pisliğine karışsa kanımla beraber

Karımla beraber ölmek isterim aydınlığın karanlık kısmında

Melekler şarkılarını fısıldasa sana tozlu koridorlarda

Seversin belki aydınlığı beklesem daha

Saat 19:50... hava kararır birazdan yine sensiz

Yeniliksiz bir adam karanlığa gömülür kefensiz

Ne var yani?

Ölsem bir aşk uğruna hoş olmaz mı?

Ağlamaz mı sokak lambaları ardımdan?

O kadar değersiz bir solucan torbası mıyım?

Tahminimce seversin şiirleri

Ben de buna nazaran severim seni inan

Şiirler okusak bir sahilde birbirimize

Ben unuturum şiirimi kesin sen aldırma bana

Yıllar önce anladı beni Cemal ağabey

Şimdilerde ben bile anlatamazken kendimi

Korkak,aptal ve şımarık bir şairin kaleminden

Ardımdan sadece “Şiirden öldü” desinler

Özgür Ozan Kotancı

İşte her şey bundan ibaret.

Kızgın topraklarında ruhum,
Gelmeyecek sabahın ardında,
Yalnız,yalın ve renksiz.
Beklemekte sabahı.

Hiç gelmeyecek bir kadın
Hiç güçlenemeyecek bir ruh
Olmayan bir kadeh
Toz bulutu ve sis

Birleşmemiş vücutlardaki aids
Uluyan kurt gibi çağırıyor insanlığı lanete
Çıldırıyor hipopotamlar
Bira,ot ve lanet

Sessiz ve ıslak bir gün
Islık çalan bir rüzgar
Küfreden bir bulut
Karanlık ve olmayacak bir aydınlık

Beklemekte sabahı cici kuşlar
Güneşin ulaşamadığı yerlere uçup
Aşkı arayacaklar
56719 beri...

Kan , yalnızlık ve yine yalnızlık
Kahve , aşk ve siyah beyazlık
Umursamazlık , ruhsuzluk ve düşüncesizlik
İşte her şey bundan ibaret.